Hij behoort tot de rijkste mannen ter wereld, maar toch is het vaak nog niet genoeg en schiet hij nog veelvuldig uit zijn slof. Elon Musk, ondernemer en mede-eigenaar van onder andere Tesla en X (voormalige Twitter), zou een gelukkig man 'kunnen zijn' met zijn vermogen, maar lijkt zich vaak te moeten blijven bewijzen.
Walter Isaacson heeft nu de biografie van Musk geschreven. Het NRC schreef er een stuk over en ziet aanknopingspunten waarom Musk toch nog altijd bezig is om zich zo te bewijzen en nog steeds torenhoge ambities lijkt te hebben.
Schrijver Isaacson mocht twee jaar met Musk meelopen en woonde vergaderingen en familiebijeenkomsten mee. Ook kreeg hij inzage in appjes en sprak hij uitgebreid met zakenpartners, familie, collega's en oud-werknemers. Wat resulteerde is een biografie van 700 pagina's en volgens de recensent van het NRC een sterk psychologisch profiel van de miljardair.
Musk, geboren in 1971, groeide op in Zuid-Afrika en had geen vlekkeloze jeugd. Hij was 'sociaal onhandig, gepest en in elkaar geslagen op het schoolplein, en vooral: systematisch vernederd door zijn opvliegerige vader, die hem keer op keer een idioot en een mislukkeling noemde'.
Isaacson denkt dat Musk er PTSS aan over heeft gehouden. Dit resulteerde in 'een tomeloze drang om zich te bewijzen en ‘een aversie tegen tevredenheid’. Musk heeft zelf weleens aangeven dat hij autistisch is en dat hij zich daardoor minder goed in andere mensen kan verplaatsen.
Vader Errol zou 'er plezier in hebben gehad' om zijn zoon te kleineren. 'Hij leerde angst uit te schakelen’, vertelt Musks eerste vrouw, met wie hij vijf kinderen kreeg’. Als je angst uitschakelt, moet je misschien ook andere dingen uitschakelen, zoals vreugde of empathie', zo schrijft De Volkskrant in haar recensie van de biografie.
'Alles valt of staat met zijn jeugd', zegt Isaacson in een interview met CBS. 'Het zorgde ervoor dat hij zich comfortabel voelt met het hebben van veel drama. Maar het heeft diepe littekens op hem achter gelaten. De manier waarop zijn vader hem behandelde en hoe hij werd gepest op school. Zelfs toen hij werd geslagen koos zijn vader de kant van de pesters in plaats van die van Elon.'
Musk zit er overigens niet zelf mee dat hij soms 'een lul' is. Hij gaat voor het uiterste en denkt dat dit nodig is om het maximale te bereiken voor zijn bedrijf. Iets dat juist in deze tijd bij vlagen omstreden is, gezien wat er bijvoorbeeld bij DWDD is gebeurd met Matthijs van Nieuwkerk. De laatste schoot zo vaak uit zijn slof, om een goed programma te maken, dat verscheidene medewerkers er een burnout aan over hielden.
De recensent van de NRC sluit af met een treffende alinea: 'Simpel is het leven van Musk niet, en soms gaat hij daar ook zelf onder gebukt. Wat voor advies zou Musk iemand geven die de volgende Elon Musk wil worden?, werd hem eens gevraagd. ‘Wees voorzichtig met wat je wenst’, antwoordde hij. ‘Ik weet niet zeker hoeveel mensen het leuk zouden vinden om mij te zijn.’ Of, kan je daar gerust aan toevoegen, om een Musk als familielid, collega of baas te krijgen.'
Lees het artikel op de mobiele website