Vier jaar geleden keek ik mijn coach altijd glazig aan als hij weer eens begon dat eenzaamheid niet hetzelfde is als alleen zijn. Ik voelde me eenzaam en herhaalde dat veelvuldig in mijn hoofd. Zijn woorden kwam niet aan, ik begreep het niet.
Enkele jaren later is langzaam het kwartje gevallen. Het begon met toen ik een keer ziek was en daardoor drie dagen alleen was. Tot mijn verbazing voelde ik me niet eenzaam, omdat ik ook niks anders kon. Ik kon het volledig accepteren. Dat bewees voor mij dat eenzaamheid vooral 'een geestelijke fout is'.
Mensen die eenzaam zijn kunnen dit ook zijn bij andere mensen of in een relatie. Het zegt wat over de emotionele verbinding met anderen en over je denkfouten die je maakt. Er zijn ook mensen die heel goed alleen kunnen zijn en zich niet eenzaam voelen. Vaak zijn zij veilig gehecht in hun jeugd.
Daar zit hem ook de crux. Zo legt Bram Bakker ook uit in zijn boek Oud zeer dat eind 2022 is verschenen. 'Goed gehechte mensen die het druk hebben gehad vinden het vaak fijn om daarna ook tijd voor zichzelf te hebben en een paar uren of dagen alleen te zijn. Maar hun vertrekpunt is anders dan bij eenzamen, want deze goed gehechte mensen voelen zich ook als ze alleen zijn niet eenzaam.'
Volgens Bakker vooral emotioneel verwaarloosde mensen op zoek naar een liefdesrelatie om hun eenzaamheid te verlagen en zich veilig te voelen. Maar ze beginnen dan met een achterstand aan een relatie en de partner moet dan het gat van het verleden op gaan vullen. Dit zijn hoge eisen, meestal te hoge.
Bij mij is eenzaamheid vaak gerelateerd aan te veel begeerte. Als ik te veel verlang naar contact met een vrouw, dan wordt het begeerte en dan gaat het pijn doen en krijg ik last van eenzaamheid. Als er gezond verlangen is, dan is deze eenzaamheid niet aan de orde.
De emotionele verwaarlozing is ontstaan in de jeugd van de persoon in kwestie. Bij gebrek aan onvoorwaardelijke liefde, erkenning, troost , begrip en veiligheid komt het kind emotioneel gezien alleen te staan en voelt het zich eenzaam. Maar vanwege die verwaarlozing drukt het kind zijn of haar gevoelens automatisch weg, waardoor de eenzaamheid 'ook niet gevoeld hoeft te worden'.
Tot je ouder wordt en dit onderdrukken niet meer vol te houden is. Zo ontstaan er eenzaamheid, burn-out, depressies, ziekten en allerlei anderen verwanten problemen. Er zijn mensen die zich hun hele leven niet van bewust worden en het graf in gaan met een geheim die ze nooit hebben geweten. Het leven kan treurig zijn, zeker als je met het kop in het zand blijft zitten.
Sjoerd (1984) is ervaringsdeskundige, heeft 15 jaar ervaring 'op de sofa' en bestudeert in zijn vrije tijd psychologie en het boeddhisme. Ook yoga en meditatie zijn hem niet onbekend. Verder is hij online media ondernemer, www.valkeringmedia.nl, afgestudeerd Business Administration (WO) en fervent dierenliefhebber.
Lees het artikel op de mobiele website