Zelden zo'n boeiende film gezien als dat ik onlangs L'adversaire (2002, 6.8 op IMDB) in Netflix heb gezien. Als je houdt van psychologie en van drama en van waargebeurd dan is dit een gouden combinatie. Maar ik moet je wel waarschuwen, het is een superbrute film. Maar dat maakt het ook wel weer mooi. Het is gebaseerd op het leven van Jean-Claude Romand.
Ik was behalve het psychologische gedeelte gefascineerd door de mooie manier van filmen en de strakke soundtrack. Dit was allemaal wel erg passend bij elkaar. Maar behoudens dit, is het vooral op psychologisch gebied een boeiende film.
Acteur Daniel Auteuil zegt tegen Tijd.be dat hij geen contact heeft gezocht met Romand, op wie de film is gebaseerd. 'Nee. Ik was er bang voor. Het was een vreemde situatie. Dit verhaal is zo gruwelijk dat ik er liever niet te veel wou over nadenken, en elke keer dat ik me er toch een beetje in verdiepte, voelde ik de rillingen over mijn lijf lopen.'
Bewondering heeft Auteuil allerminst voor Romand. 'Nee, het enige wat ik tegenover Jean-Claude Romand voel, is medelijden. Ik kan hem niet bewonderen. Het moet afschuwelijk zijn om zo door het leven te gaan. Voor alle duidelijkheid: ik heb enkel medelijden met wat door hem heen moet zijn gegaan, niet voor de misdaden die hij gepleegd heeft.'
Ik ga niet te veel prijsgeven, dan zou ik spoileren, maar laten we zeggen dat de man verstrikt raakt in zijn eigen leugens en daarom een bijzonder eenzaam bestaan lijdt. En dat is juist het tragische ook meteen. Doordat die eenzaamheid niet wordt doorbroken, lijdt hij gigantisch en uiteindelijk gaat iedereen er onder lijden die aan hem gelieerd is.
Hoe vaak gebeurt dit wel niet in andere levens? Dat mensen zoveel voor zichzelf houden. En waarom? Met welk doel? Angst? Trots? Ego? Als we dat weglaten, hebben we dan een reden om ook maar iets te verzwijgen? Ik denk het niet.
Ik vind het juist prettig om al mijn moeilijkheden met andere mensen te delen. Ik kan me ook geen relatie voorstellen waarbij dit wel zo is. En toch, zijn er veel waarbij er genoeg geheimen zijn of waarbij men niet open is naar elkaar. Over het algemeen beschouw ik dat al als lijden. Misschien is voor die mensen L'adversaire een mooie film, alleen dan wel behoorlijk aangedikt.
Gerelateerde links:
- Waargebeurd dramafilm vanaf dit weekend te zien in Netflix (Moviemeter)
- Acteur Daniel Auteuil over de film L'adversaire
Lees het artikel op de mobiele website