Hans Laurentius heeft weer een nieuwe satsang gepubliceerd. Ditmaal gaat het onder andere over wat je wel of niet op je zelf betrekt en over het verschil tussen kijken en Zien. De satsangs van Laurentius bevinden zich op het snijvlak van de psychologie en spiritualiteit, waarbij hij de Advaita volgt.
Laurentius lijkt met zijn quotes over op jezelf betrekken hetzelfde te bedoelen als de moral defense van Ronald Faibairn. Mensen zijn geneigd te veel op zichzelf te betrekken van wat er gebeurt in hun leven. 'Het is handig om als je over jezelf nadenkt dit nooit te doen los van de context', zegt Laurentius op 46 minuten in de video.
'Een iets ruimer idee', vervolgt hij. 'Wat het ook al doet is, voor degene die de neiging hebben om zichzelf van alles op hun kop te geven. Je moet niet alles wat je overkomt op je privé-bordje gooien. Want een heleboel dingen komen door de omstandigheden.'
Eerder in de video ging het meer over spiritualiteit, waarbij er een verschil is tussen Zien en kijken. Kijken doe je met je zintuigen, Zien is groter en dat is een vorm van bewustzijn. 'Bij Zien is de hele dualiteit eruit, je bent een oog. Een fysiek oog vindt een bos bloemen niet mooier dan een stuk prikkeldraad, het is je brein en je culturele conditionering die zegt dat dit mooier is dan dat, maar het oog vindt er niks van, het registreert het.'
Het Zien zoals hij het bedoeld, is een vorm van heelheid. 'De gescheidenheid valt eruit', verduidelijkt Laurentius. 'Het is niet iets positiefs of liefde, het kijkt gewoon overal dwars doorheen. Er is Zien of kijken, waarbij kijken altijd tijd is, motivatie, weerstand tegen iets, de wens voor iets.'
Deze laatste alinea's hebben betrekking op spiritualiteit. In principe wordt dit alleen aangeraden om hier actief mee bezig te zijn als je zelf sterk genoeg is. Je True self van Donald Winnicott. Als je onechte ik of False self niet sterk genoeg is, dan is spiritualiteit al snel een vlucht terwijl het eigenlijk alleen een aanvulling is op het leven.
Lees het artikel op de mobiele website