Vrienden van mij treiter ik via Whatsapp weleens met de GIF van een ostrich, een struisvogel in het Nederlands. Als ik het idee heb dat ze zich willen verstoppen of om een beetje te stoken als ze wat dieper in moeten gaan op iets dan stuur ik ze de GIF van de ostrich.
De struisvogel die zijn zand in het kop steekt is illustratief voor mensen die niet naar zichzelf willen kijken en alles maar laten zoals het is. Ik vermoed dat je drie typen mensen hebt: Mensen die geen ostrich zijn, mensen die niet weten dat ze een ostrich zijn en mensen die het wel beseffen maar er gewoon niks aan doen.
De eerste groep heeft de meeste kans in therapie. Zij zijn ook de mensen die hulp zoeken bij een psycholoog. De tweede groep wordt nooit bereikt houdt zich niet bezig met psychologie of persoonlijke ontwikkeling. De derde groep beseft dat er stront aan de knikker is, maar heeft waarschijnlijk te veel angst om er wat aan te doen.
Zowel de tweede groep en derde groep is natuurlijk doodzonde van het leven. Zij zullen alle trauma's die ze hebben vlekkeloos doorgeven aan de volgende generatie en hetzelfde leed dat zij hebben in hun leven zullen hun kinderen, als ze zich niet laten behandelen, ook grotendeels ondergaan. Ook zullen ze het hele leven volgens dezelfde patronen op dingen reageren.
Een echte ostrich!
Feitelijk ben je niet intelligenter dan een hond dan. Een hond reageert altijd hetzelfde op wat hem overkomt. Hij kent maar één route in zijn hersenen. Als ik mijn hond aan zijn poot aanraak, dan weet je dat hij zijn tanden gaat laten zien. Hij wil dat nooit. Als je een snoepje tevoorschijn haalt, weet je dat hij netjes gaat zitten en wachten tot hij wat lekkers krijgt. En als ie het nummer van Rosanna met Wax op de radio hoort, gaat hij al zijn hele leven piepen. Dat is nou eenmaal zo.
Maar wij als mensen hebben zelf de keuze om deze patronen te veranderen. Mits we wel de moed hebben om de therapie c.q. bewustwording te ondergaan. Als wij deze keuze niet nemen, blijven afweermechanismen ons hele leven dominant en zijn we nooit vrij eigenlijk. Ons leven, vastgesteld in de kindertijd, is al geprogrammeerd.
Net zoals Matthew Perry na zijn zware jeugd al gedoemd was om de rest van zijn leven met verslavingen te kampen, zo ben jij ook geprogrammeerd in je jongste jaren op een manier die je misschien niet ligt of waarbij je jezelf en/of andere mensen tekort doet. Elke keer als iemand je pijn doet, ga je op dezelfde manier reageren. Elke keer als iemand je poot vastpakt, ga je je tanden laten zien.
Om dit te doorbreken is bewustwording nodig. Bewustwording van hoe je geprogrammeerd bent en bewustwording in het moment om jezelf opnieuw te programmeren. De sleutel ligt in je eigen handen. Heb je de moed om de handschoen op te pakken? Of blijf je je hele leven een ostrich? Het is aan jou! Je (toekomstige) kinderen zouden je dankbaar zijn als je geen ostrich bent. Misschien blijven zij daarom ook wel met hun kop boven het zand in hun leven.
Sjoerd (1984) is ervaringsdeskundige, heeft 15 jaar ervaring 'op de sofa' en bestudeert in zijn vrije tijd psychologie en het boeddhisme. Ook yoga en meditatie zijn hem niet onbekend. Verder is hij online media ondernemer, www.valkeringmedia.nl, afgestudeerd Business Administration (WO) en fervent dierenliefhebber.
Lees het artikel op de mobiele website