Bram Bakker bracht dit jaar het boek 'Oud zeer' uit en vertelt daar in onder andere hoe groot de gevolgen zijn geweest van hoe zijn ouders hem hebben opgevoed. De voormalige psychiater is onder andere geslagen en heeft zich emotioneel niet gesteund gevoeld, bijvoorbeeld toen hij als tiener werd verkracht door een oudere vrouw.
Bakker, op zoek naar erkenning voor zijn pijn, is daarna de confrontatie aangegaan. Zijn ouders, inmiddels bejaard, hebben zijn feedback gelezen in een interview eind 2021 en besloten daarna dat het genoeg was. 'Einde contact', kreeg Bakker via zijn telefoon door. Sindsdien is het muisstil tussen hem en zijn ouders.
In een oprechte blog op zijn website geeft Bakker aan dat hij zelf ook stoeit met het ouderschap. Zo is hij niet voor niks de bekendste zielenknijper van het land. 'Mijn kinderen hebben geen slechte vader, en hij houdt veel van ze. Maar hij was er toch niet altijd voor ze, op voor hen belangrijke momenten. Liep-ie ver van huis belangrijk te doen in tot mislukken gedoemde pogingen zijn gevoel van eigenwaarde op te krikken.'
In de toekomst wil hij dit anders gaan doen en dat betekent beschikbaarder zijn voor zijn kinderen. 'Ik heb nog maar één doel, als ouder: altijd beschikbaar zijn voor een gesprek over wat mijn kinderen hebben gemist. Alles aan de kant als ze me echt nodig hebben. Goed proberen na te voelen wanneer dat is, want heel expliciet communiceren ze hun emotionele behoeften vaak niet, die jonge mensen.'
'Maar: het lag niet aan hen dat ik liever zelf met mijn hoofd op de buis was dan dat ik thuis met mijn kinderen een spelletje deed aan de eettafel. Zo draag je als afwezige vader bij aan de vorming van ‘oud zeer’.
En onthoud dit: ‘goed bedoeld’ is nooit een excuus…', sluit hij zijn blog af. De laatste zin betekent dat ouders vaak zeggen dat de opvoeding goed bedoeld is geweest, maar helaas is het voor verwaarloosde of mishandelde kinderen 'niet goed genoeg geweest'. Die pijn is nagenoeg niet meer te helen.
Lees het artikel op de mobiele website