Sinds enkele weken heb ik een kuitspier die is verrekt. Het is gebeurd op de tennisbaan en ik kon niet meer verder nadat het was gebeurd. De tegenstander hintte nog op 'verder proberen', maar er zijn van die blessures waarvan je meteen aanvoelt dat het gevaarlijk is om door te spelen. Plus dat je lichaam gewoon echt niet meer wil, dus ben ik er mee opgehouden.
Sindsdien is het revalideren en heb ik vorige week vrijdag de fysio bezocht. Nu is het de bedoeling dat ik langzaamaan weer wat intensiever ga sporten, want ineens te veel kracht op die spier kan ervoor zorgen dat het weer fout gaat. Dus ik kan wel rustig aan straks een bal gaan slaan, maar ik kan geen wedstrijd spelen of snel aanzetten om een bal te halen.
Dus ja, hij maakte daarna duidelijk dat 'als je goed naar je lichaam luistert, je goed voelt wat de maximale capaciteiten zijn met deze blessure. 'Maar de meeste mensen kunnen niet zo goed naar hun lichaam luisteren', voegde hij eraan toe. Ik vond dat een rake opmerking en erg interessant.
Ik moet zeggen dat ik daar wel best goed in ben en dat ik snel voel dat ik op mijn lichamelijk maximum zit met tennis bijvoorbeeld. Maar dat er genoeg mensen op de club zijn die 'gewoon door willen' altijd. Ik was zelfs een keer geblesseerd na een wedstrijd en ik moest nog een finale spelen, maar veel mensen waren verbaasd dat ik die finale niet heb gespeeld. Die zouden dan met een blessure de baan op zijn gegaan. En dan gaat het niet om een vinger waar een blaar op zit, maar echt iets serieus.
Precies daar doelt de fysio op. Ik vind het vergelijkbaar met mensen die zich in de zon laten verbranden. Ook dat is een kwestie van voelen wat het lichaam kan. Als je te lang in de zon zit, dan krijg je op een gegeven moment geen energie meer van zon en voelt het slecht. Dat is het moment dat je uit de zon moet gaan, maar dat moet je wel kunnen aanvoelen.
Uiteindelijk komen we dan ook weer uit bij onze grote vriend Alexander Lowen, die zijn boek niet voor niks Overgave aan het lichaam heeft genoemd. En die, zoals we al wel vaker aanhalen, precies zegt wat hierboven bij veel mensen 'fout' gaat. Ze plaatsen het ego boven het lichaam.
'Overgave betekent niet het prijsgeven of opofferen van het ego. Het betekent dat het ego zijn rol als dienaar van het zelf kent-, als het orgaan van bewustwording, niet de meester van het lichaam', aldus Lowen.
Lees het artikel op de mobiele website