Sommige mensen werken zich een slag in de rondte en hebben daardoor amper vrije tijd. Ook als ze een familie hebben, dan hebben ze geen tijd voor de partner of voor de kinderen. Dit kan destructieve gevolgen hebben, voor de partner, voor de kinderen, maar ook voor de persoon zelf die zoveel uren maakt.
John Bradshaw schrijft in het boek Healing the shame that binds us over 'work addiction' dat een manier kan zijn om met toxische schaamte om te gaan. Andere vormen zijn bijvoorbeeld compulsief gedrag, woede, cynisme, perfectionisme, te veel eten of veel te weinig of te veel arrogantie of trots hebben.
Hij geeft in het boek een voorbeeld dat er eens een experiment is gedaan met een tien CEO's van grote bedrijven. Die mochten dan in een weekend helemaal niks doen. Ze mochten niet roken, niet lezen, geen tv kijken of over werk praten etc. 'De derde middag dat ze in het weekend zaten, werden deze super presteerders depressief', schrijft Bradshaw.
'Ze kwamen in contact met hun leegheid en eenzaamheid. In veel gevallen waren hun kinderen ook actief met drugs bezig of hadden ze de wet overtreden. Hun kinderen droegen vaak hun eenzaamheid en pijn bij zich', vertelt Bradshaw nog meer over deze directeuren die veel uren per week werken.
Maar volgens Bradshaw is er niet echt een verschil voor de persoon zelf tussen een werkverslaving of een ander vorm van verslaving. 'Het zijn allemaal manieren om te dealen met de eenzaamheid en pijn die zit opgesloten in de onderbuik van de toxische schaamte', meldt Bradshaw nog meer. 'Toxische schaamte is de schurk, het zwarte gat dat hun hele leven opslurpt, en ze naar steeds meer prestaties drijft.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties