Bedreigde korhoen gaat ook in Schotland hard achteruit

Geld dat door windparken wordt gegenereerd zal ingezet worden om de korhoen van uitsterven te bedreigen in Schotland. Het dier, dat ook Nederland nog maar tientallen paren kent, staat al op de Rode Lijst en is bekend vanwege de lekkings-rituelen van het mannetje, waarbij hij middels geluid en het tonen van zijn veren een vrouwtje probeert te versieren.

The Scotman meldt dat onderzoek heeft laten zien dat de aantallen in rap tempo achteruit gaan in Schotland. In 2011 zouden er uit schattingen nog 380 mannetjes leven in het zuidoosten van Schotland, maar zeven jaar later zijn daar nog maar 78 van over. In 1989 waren er in het zuidwesten nog 89 mannetjes geteld. Dit waren er in 2019 welgeteld nul.

Het doel is onder andere om meer plekken te creëren waar de mannetjes eenvoudig hun lekkings-rituelen kunnen uitvoeren. Studies laten zien dat een balans tussen open heide en bos op belangrijke locaties essentieel is om het voortbestaan van de korhoen te stimuleren.

Waarom gaat de korhoen achteruit?

Een oorzaak van de achteruitgang van de vogel zou zijn commerciële beplanting van bomen. Als het bos jong is, dan is dit geen probleem, maar volgens The Herald gaat het mis als ze in een verouderd commercieel bos op de grond naar voedsel zoeken. Het commerciële bos is dichter beplant, waardoor het bladerdak snel sluit en er minder zonlicht op de grond terecht komt. De planten waar de korhoen van leeft krijgen zo geen zonlicht.

Pip Tabor, Southern Uplands Partnership manager, legt het verder uit: 'Bosbouw kan een tijdje goed zijn doordat de begrazing is uitgesloten. Maar zodra de coniferen groter worden en het bladerdak sluit, gaat de goede vegetatie weg. Het bos wordt dan een prooi voor de roofdieren - kraaien en vossen.'

Tabor heeft er vertrouwen in dat het veranderen van het landschap - waarbij er zowel beschutting als een open vlakte is voor de korhoen - de populatie van het dier weer moet kunnen herstellen. 'Maar we moeten ook zorgen dat er landschappenzijn die met elkaar worden verbonden, waardoor de populatie gemixt kan worden. Grote bosblokken kunnen ervoor zorgen dat sommige kleine populaties geïsoleerd raken en ze kwetsbaarder worden.' (foto: Spjutkastare/Wiki Commons)