Gisteren dacht ik eindelijk een avondje zonder mobiel te doen. Als ik thuis kom, ga ik vaak op de bank zitten en pak ik mijn telefoon. Dan ben ik een half uur bezig met 'onzin' en zit ik midden in de prikkels. Ik dacht ik ga het een keer anders doen, maar het pakte op dezelfde manier uit.
Heb ik nog wel controle? Ik begin het na gister te betwijfelen. Ik heb vaker deze intentie gehad. Thuiskomen, gewoon een leuke documentaire over dieren aanzetten met David Attenborough en chillen. Maar nee, meestal draait het uit op mijn mobiele telefoon.
Ik heb de afgelopen tijd wel geleerd dat als je 's ochtends meteen je mobiel pakt, je daardoor de rest van de dag automatisch ook sneller dat apparaat in je handen hebt. Als je het s' ochtends lang kan uitstellen, want ja zo voelt het al, dan heb je een gerede kans om normaal de dag door te komen.
Ik vraag me ook weleens af hoe het leven is als je gewoon boer bent, schilder of een ander fysiek beroep. Blijf je dan makkelijker bij jezelf? Word je dan ook onrustig? Of leven zij een goddelijk leven?
Ik ben voor mijn werk afhankelijk van WhatsApp en andere middelen. Iets waar steeds korte berichtjes op komen. Het is een bulk aan informatie, dat wil je niet weten. Als je er eenmaal in zit, is het moeilijk om te stoppen, ook na je werkdag. Dat is het vervelende.
Als ik niet werk, in het weekend, is het iets eenvoudiger om mijn telefoon te laten liggen. Maar toch, langer dan twee uur ga ik niet halen. Soms denk ik 'verdomme ik ben al lang offline' en dan blijkt het maar om anderhalf uur te gaan. Dat is vrij triest. Oké, ik geef het toe. Ook ik ben verslaafd. (foto: Nastya_gepp/Pixabay)
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties