Waarom oudere mannen meer lijden dan oudere vrouwen

Oudere mannen van 75 jaar en ouder hebben het hoogste percentage voor groepen die zelfmoord plegen en lijken het meest eenzaam en ongelukkig te zijn. Bovendien gaan mannen ook nog eerder dood dan vrouwen op oudere leeftijd en gaat hun tevredenheid over het leven sneller achteruit dan bij vrouwen.

Hoe komt het toch dat mannen van oudere leeftijd meer lijden en sneller achteruitgaan dan vrouwen van dezelfde leeftijd? Volgens Kate Mangino van PsychologyToday.com zijn er twee voornaamste redenen: Hun relaties brokkelen af en ze hebben minder sterke relaties dan vrouwen omdat ze zich doorgaans niet kwetsbaar opstellen.

Het aantal relaties brokkelt af

Mannen zijn gewend om relaties te hebben in het werk. Maar als ze gestopt zijn met werken neemt het aantal sociale contacten in een snel tempo af. Plotseling zijn ze op hun privéleven aangewezen. Mannen zijn dan ook jarenlang aangemoedigd om hun werk boven relaties met hun familie te prefereren. Ze vallen dan letterlijk in een zwart gat als ze stoppen met werken.

Mannen zijn niet open genoeg

'Waarom hebben mannen niet zoveel hechte vriendschappen als vrouwen? Omdat mannen niet worden aangemoedigd om kwetsbaar, emotioneel beschikbaar en open te zijn met elkaar en anderen. Overweeg hoe een 'echte man' eruitzag toen de babyboomers opgroeiden: sterk, zwijgzaam, hardwerkend en zonder emoties', schrijft Mangino op de website.

Mannen van vandaag de dag gaan misschien wel sporten met anderen, maar ze praten doorgaans niet over hun kwetsbare kant met elkaar. 'En open zijn is precies wat nodig is om vrienden te maken en om relaties te onderhouden', aldus de auteur van het artikel.

De toekomst

Een nieuwe generatie mannen zal ongetwijfeld een betere balans vinden tussen privé en werk voordat ze met pensioen gaan. Heel hard werken en veel uren maken is iets wat over het algemeen minder gebeurt dan vroeger. Om ze echter meer kwetsbaar te maken is veel meer voor nodig. Daardoor zouden ze vanaf jongs af aan meer moeten leren om hun gevoelens te delen, zodat het later bij de sportclub niet alleen maar over de Eredivisie gaat.

Hier zullen nog wel veel generaties overheen gaan en als er niet wat wordt gedaan een ontwikkelingstrauma voordat mensen kinderen krijgen, dan zal de emotionele verwaarlozing ook niet worden aangepakt en gaat het nog langer duren. Als mensen hun eigen trauma niet oplossen voor de geboorte van een kind, zijn ze geneigd hun kinderen te gebruiken voor hun eigen behoeften en lopen ze het risico dat ze de emoties niet valideren van hun kroost, waardoor het kind niet leert om zijn of haar gevoelens te delen. Zo ontstaat emotionele verwaarlozing en uiteindelijk eenzaamheid.