W. Ronald D. Fairbairn was een invloedrijke Schotse psychiater en psychoanalyticus, geboren in 1889 in Edinburgh. Fairbairn studeerde filosofie en theologie voordat hij zich richtte op de geneeskunde en uiteindelijk de psychiatrie. Zijn academische achtergrond in filosofie en theologie speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van zijn theoretische perspectieven. Na zijn medische training werkte hij in verschillende psychiatrische ziekenhuizen, en tijdens zijn werk met soldaten die leden aan shellshock tijdens de Eerste Wereldoorlog, begon hij de principes van de psychoanalyse toe te passen.
Lees al het laatste nieuws over Ronald Fairbairn
Fairbairn's grootste bijdrage aan de psychoanalyse is zijn ontwikkeling van de objectrelatietheorie. Hij introduceerde het concept dat de libido meer gericht is op het zoeken van objecten (anderen) dan op het bevredigen van driften, een belangrijk onderscheid van de Freudiaanse theorie. Zijn werk legde de nadruk op de interne psychische structuren die ontstaan uit vroege kinderlijke relaties en de manier waarop deze structuren de latere persoonlijkheidsontwikkeling beïnvloeden. Zijn ideeën over splitsing en de introjectie van goede en slechte objecten hebben diepgaand de psychotherapeutische praktijk beïnvloed. Fairbairn overleed in 1964, maar zijn theorieën blijven een centrale pijler binnen de psychoanalytische theorie en praktijk.