Boeddhisme: Mensen kunnen zich te veel hechten aan uiterlijke objecten

In het boek De wijze lessen van de boeddha staan enkele interessante citaten. Zo ook onderstaande, geplukt uit de Lankavatara-Soetra. De oudste versie van de Lankavatara-Soetra komt uit de eerste eeuw van onze jaartelling. Lees hieronder de quote over gehechtheid.

'Mahāmati... onwetenden en onnadenkenden weten niet dat de wereld bewustzijn zelf is, daarom hechten zij aan het idee van zijn en niet-zijn, een en ander, samen en niet-samen, bestaan en niet-bestaan, eeuwigheid en tijdelijkheid. Zij denken dat zij een eigen identiteit hebben, helemaal los van henzelf. Dit alles komt voort uit de onderscheiding van de geest, wordt in stand gehouden door de macht der gewoonte en leidt zo tot verkeerde voorstellingen. Het is als bij een luchtspiegeling waarin waterbronnen voor echt worden aangezien...'

'Op dezelfde manier, Mahāmati, branden de geesten van onwetenden en onnadenkenden van verlangen, woede en dwaasheid [onwetendheid]. Zij scheppen genoegen in de wereld van de talrijke verschijnselen. Zij zijn bezeten door het idee van geboorte, groei en vernietiging en begrijpen niet goed wat er wordt bedoeld met bestaan en niet-bestaan. Zij zijn onder de indruk van onjuiste onderscheiding en beschouwingen. Van voor het begin der tijden is het hun gewoonte om zich aan alles vast te klampen en er zo gehecht aan te raken.'

Degene die niet contempleert, die hecht zich te snel aan zijn ego en aan uiterlijke objecten. Uiteindelijk zal je deze vroeg of laat weer kwijtraken, waardoor lijden zal ontstaan. Ook zien boeddhisten alles als samenhangend. Er zijn geen onafhankelijk bestaande wezens. Wij hebben allemaal lucht nodig, zuurstof, water, voedsel etc. We zijn allemaal afhankelijk van onze omgeving en zijn geen separate wezens. Als je het wel denkt te zijn, waar zit dan precies de scheiding tussen jou en de omgeving?