Eva is bipolair: ‘Ik stuurde een bericht dat ik kastelen ging veroveren en dat ik telepathie had uitgevonden’

Vandaag is het ‘World Bipolar Day’. Een dag die in het teken staat van bipolaire stoornissen, voornamelijk om meer kennis erover de wereld in te brengen. Eva van den Bergh (20) heeft een bipolaire stoornis en op InDeSpiegel delen wij haar verhaal.

Voordat Van den Bergh haar eerste manie en psychose kreeg waren er nooit signalen geweest dat ze een bipolaire stoornis zou kunnen hebben. Er waren echter wel tekenen dat ze manisch zou kunnen zijn. Zo haalde ze op een vakantie met een vriendengroep twee nachten achterelkaar door en was zelfs na 48 uur zonder slaap, nog heel energiek. ‘Niet slapen en heel energiek zijn, zijn signalen van een manie. Als je vervolgens ook nog de werkelijkheid uit het oog verliest, zoals toen ik niet-kloppende gedachtes over onder andere telepathie kreeg, dan beland je in een psychose’, legt ze uit.

Psychose

Maar het besef van een psychose kwam pas op het moment dat het fout ging. ‘Ik was op een gegeven moment zo erg in de war tijdens mijn psychose dat ik in de familiegroep op WhatsApp een bericht stuurde dat ik alle kastelen ging veroveren voor de familie en dat ik telepathie had uitgevonden’, vertelt ze.

‘Op dat moment heeft mijn vader een bericht gestuurd naar mijn psycholoog. Zij kon mij niet persoonlijk helpen en stuurde ons door naar de huisarts, die mij vervolgens weer doorstuurde naar Pro Persona.’ Pro Persona is een praktijk waar ze therapieën geven aan onder andere bipolaire mensen. ‘Mijn situatie werd direct serieus genomen en ik werd op een crisislijst geplaatst, waardoor ik in het begin elke dag naar de praktijk moest.’

Volgens Van den Bergh waren die dagelijks bezoeken echt nodig, want door de vreemde gedachtes die ze had, kon ze snel in paniek raken. ‘Vooral door het idee van telepathie raakte ik snel in paniek, omdat dat zou betekenen dat je, voor je het weet, telepathisch iets naar iemand hebt doorgestuurd zonder dat dat echt de bedoeling was. Dat klinkt heel gek, maar het was mijn werkelijkheid op dat moment.’

De diagnose bipolair

Inmiddels heeft Van den Bergh de diagnose bipolair gekregen. Het hebben van een ‘label’ stoort haar niet: het zorgt er juist voor dat ze de juiste hulp en medicatie kan krijgen. Het was bijvoorbeeld mogelijk om wekelijks therapieën te volgen en om iemand te hebben die elke week bij haar thuis kwam op het moment dat ze in een depressieve periode zat. Maar met het feit dat ze bipolair is, is ze er ook niet dag in, dag uit mee bezig. ‘Er zijn periodes waarin ik niet manisch, depressief of psychotisch ben. Dan ben ik gewoon mezelf en is er niks aan de hand. Wel zal ik er altijd rekening mee moeten houden dat ik genoeg rust pak, dus dat ik genoeg uren slaap. Slaaptekort, en zeker nachten doorhalen, kunnen zorgen voor een ontregeling.’

Ook slikt Van den Bergh medicijnen, die er bijvoorbeeld voor hebben gezorgd dat ze in een snelle tijd is aangekomen. ‘Ik begon met Olanzapine toen ik opnieuw een psychose kreeg in juli vorig jaar. Op dit moment slik ik ze nog steeds en ben ik vijftien kilo aangekomen. Eén van de bijwerkingen van het medicijn is namelijk een verhoogd hongergevoel.’ Als Van den Bergh stopt met de medicatie, zal ze het gewicht ook weer kwijtraken, maar stoppen ermee kan niet één-twee-drie. Olanzapine bouwen ze namelijk heel langzaam af zodra de (manische) psychose voorbij is en dat kan maanden duren.

Geen stigma, wel te weinig kennis

Met de diagnose heeft ze wel vrede. Voor Van den Bergh betekent bipolair zijn niet dat ze meer of minder is dan een ander, maar enkel dat ze soms manisch of depressief kan worden. ‘Het betekent voor mij dus dat die dingen mogelijk kunnen gebeuren, maar dat ik me er niet continu mee bezighoud’, legt ze uit. ‘En mijn omgeving ziet het ook op die manier en accepteert mij om wie ik ben.’

Met een stigma heeft Van den Bergh dan ook nooit te maken gehad, maar ze pleit wel voor meer kennis over bipolaire stoornissen. ‘Voordat ik wist dat ik bipolair was, had ik er zelf nog nooit van gehoord, maar als ik aan anderen vraag of ze het – buiten mij om – al kenden, dan zeggen ze van wel. Toch vind ik dat er inderdaad meer voorlichting moet zijn. Zo kun je leren waaraan een manie of depressie te herkennen is, en eerder ingrijpen. Want hoe later je ingrijpt, hoe langer het herstelproces duurt.’ Een dag zoals vandaag – World Bipolar Day – vindt ze dan ook een goed initiatief. ‘Op die manier wordt er meer aandacht besteed aan de bipolaire stoornis en snappen mensen ook eerder wat een bipolaire stoornis inhoudt.’

(Foto: Eva van den Bergh)