Joost Lommen van CLM Onderzoek en Advies vond onlangs een afbraakproduct van DDT in elf eieren en drie dode grutto's. Het bewijs dat de gevolgen van DDT, dat sinds 1973 niet meer in Nederland gebruikt mag worden, er nog steeds zijn. Net als in andere Europese landen.
Er is echter een probleem. In Afrika wordt het product nog steeds gebruikt. En grutto's die blijven niet het hele jaar door in Nederland. In Afrika mag DDT nog gebruikt worden voor om binnenshuis de malariamug mee te bestrijden.
De afbraakproducten DDE en DDD komen zowel in Portugal en Spanje, waar veel vogels komen, als in Nederland nog voor in de bodem. De halfwaardetijd van DDT - het moment dat de oorspronkelijke hoeveelheid is gehalveerd - is voor DDT tussen de 30 en 50 jaar. De afbraakproducten liggen vooral rond sloten en plassen, omdat op zuurstofarme plekken de afbraak langerzamer gaat.
Ook kunnen grutto's regenwormen hebben gegeten. Die kunnen weer DDT of de afbraakproducten in zich hebben gekregen door de bodem. Ook planten kunnen DDT in zich hebben. Grutto's eten regenwormen of emelten (de larven van langpootmuggen die ook in de bodem leven). 'Maar via welke route DDT in de grutto’s terecht is gekomen, kunnen we op basis van ons verkennende onderzoek naar pesticiden bij grutto’s niet met zekerheid zeggen', laat Lommen weten aan NRC Handelsblad.
Gevolgen gebruik DDT
De vogels gaan niet dood aan deze concentraties DDT of de afbraakproducten. Net als de mens dat niet doet. Wij krijgen DDT ook nog binnen via een omweg. Violette Geissen, werkzaam als hoogleraar bodemdegradatie en landgebruik aan Wageningen Universiteit, geeft een voorbeeld. 'Onze bodem is verre van maagdelijk– het is een cocktail van allerlei soorten bestrijdingsmiddelen. En die vind je ook in lage concentratie terug op plekken waar nu biologische landbouw wordt bedreven. Want die reststoffen verdwijnen dus niet zomaar uit de grond.'
Het probleem is dat men ook vaak niet zeker weet wat sommige producten in de natuur doen. Ze worden wel getest in het lab, maar dat is wat anders dan wanneer ze in de natuur terecht komen. Daar kunnen de pesticiden weer met elkaar gaan reageren. Afspoelen onder de kraan heeft volgens milieukundige Jerry van Dijk van de Universiteit Utrecht ook geen zin, 'want veel stoffen trekken in groente en fruit'. Kortom, we blijven nog lang met de restanten van DDT zitten. (foto: Stephan Sprinz/Wiki Commons)
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties