Je ware zelf vinden: Carl Jungs individuatie

Carl Jung staat vooral bekend om zijn ideeën over het onbewuste, of het nu gaat om zijn theorie over de archetypen of zijn werken over de Schaduwkant van de mens, Jung was in de eerste plaats een klinisch psycholoog. In zijn omvangrijke geschriften vind je veel praktische tips over hoe je een beter leven kunt leiden, en vooral zijn visie over zelfontplooiing is zeer interessant. Jung noemde dit proces van zelfontplooiing individuatie.

Individualiseren is zelfrealisatie met het doel naar psychologische heelheid te groeien. Heelheid is een ideale staat waarin al onze latente mogelijkheden worden geactualiseerd en alle elementen van ons onbewuste aan het licht van het bewustzijn worden gebracht en harmonieus in onze karakterstructuur worden geïntegreerd.

In de beknoptheid van een mensenleven kunnen we alleen maar de toestand van psychologische heelheid benaderen, maar nooit volledig bereiken. Maar in deze richting bewegen genereert voldoening - en dus zingeving, aldus Jung - en leidt tot het cultiveren van een karakter dat geworteld is in onze individualiteit en dat louter sociale rollen en de verwachtingen van onze gelijken en de samenleving als geheel overstijgt, of zoals Jung schreef in twee essays over analytische psychologie:

'Individuatie betekent een 'individueel' worden, en voor zover 'individualiteit' onze diepste, laatste en onvergelijkbare uniekheid omvat, houdt het ook in dat je je eigen zelf wordt. We zouden individuatie daarom kunnen vertalen als ‘tot zelf komen’. . . '

Individuatie als een methode van zelfontplooiing biedt veel voordelen ten opzichte van het volgen van de uitgesleten paden van conformiteit - iets waar Jung van gruwelde. Ten eerste maakt dit proces ons bekwamer in het leven. Want als we streven naar psychologische heelheid, vergroten we het aantal vaardigheden en karaktereigenschappen waarover we beschikken en vergroten zo ons vermogen om de kansen van het leven te benutten en de problemen ervan aan te pakken.

Individuatie is ook een effectief tegengif tegen ziektes van wanhoop, of het nu gaat om angststoornissen, neurosen, depressies of bepaalde vormen van verslaving. Want hoewel deze aandoeningen het gevolg kunnen zijn van een groot aantal oorzaken, is een van de meest voorkomende oorzaken een levenloos leven, of het gevoel dat we stagneren, in combinatie met een knagend besef van onze steeds naderende dood. Individualisering dwingt ons uit deze sleur en plaatst ons op een levenspad dat zinvol is.

Een radicale zelfacceptatie is nodig om te individualiseren. Dit houdt in: het identificeren en accepteren van onze karakterfouten en zwakheden, maar ook onze talenten en sterke punten. Het vereist een acceptatie van fouten en mislukkingen uit het verleden en een duidelijk begrip van de huidige omstandigheden van ons leven in de erkenning dat 'we niet verder kunnen gaan behalve vanaf de plaats waar we toevallig zijn', zoals Jung schreef in Maatschappij en Individu.

En misschien nog wel het belangrijkste: we moeten accepteren dat er een enorm potentieel in ons bestaat en dat de mogelijkheden voor onze ontwikkeling eindeloos zijn, of zoals Jung schrijft:

'Aangezien [de] groei van de persoonlijkheid voortkomt uit het onbewuste, dat per definitie onbeperkt is, kan de omvang van de persoonlijkheid die zich nu geleidelijk aan zichzelf realiseert in de praktijk evenmin worden beperkt. . . '

Naast zelfacceptatie pleit Jung ook voor een grotere acceptatie van onze naasten, vooral van onze familieleden. Jung beweerde dat veel te veel mensen te veel tijd verspillen in de chaos van wat hij het 'saaie familiedrama' noemde. Tenzij we een traumatische ervaring hebben meegemaakt die we nog moeten verwerken, is het beter om ​​eerdere wrok of ruzies te accepteren als een gegeven voorwaarde in ons leven.

Het aannemen van een doel of levensmissie is een integraal onderdeel van individuatie, aangezien psychologische heelheid niet wordt benaderd door enkel passieve meditatie. Een constante omhelzing van uitdagingen leidt eerder tot de realisatie van ons potentieel én nieuwe ervaringen brengen onbewuste inhoud aan het licht van het bewustzijn en het is een levensmissie die deze volledige deelname aan het leven genereert. Bovendien kan een doel of missie ons helpen uit de passiviteit van een ziekte van wanhoop te komen door onze focus en energie af te leiden van pathologische interesses naar meer constructieve en op de realiteit gebaseerde bezigheden.

En bovenal: wees niet bang om hier en daar te falen of fouten te maken. Of zoals Jung het schreef: 'We moeten fouten maken. We moeten onze eigen levensvisie uitleven. . .Als u fouten vermijdt, leeft u niet; in zekere zin kan zelfs worden gezegd dat elk leven een vergissing is, want niemand heeft de waarheid gevonden.' (Foto: Med Ahabchane/Pixabay)