Waarom blijf je voor die onbereikbare man of vrouw vallen?

Amber Stinissen, coach en codependentie-expert, heeft best wat volgers op Instagram en post daar regelmatig over liefde in relatie tot verschillende soorten jeugdtrauma. Zo beschreef ze onlangs ook hoe het nou kan dat mensen blijven vallen voor een emotioneel onbereikbare man of vrouw.

Daar had ze een helder antwoord op gegeven. 'De wortel voor de aantrekkingskracht tot een emotioneel onbereikbare man (of vrouw) ligt in je kindertijd', opent Stinissen het artikel kort maar krachtig. Ze stelt daarmee dat het een honderd procent oorzakelijk verband is tussen wie je aantrekkelijk vind en je de wonden uit je kindertijd.

'Wanneer (een van) je ouders niet betrouwbaar waren in de liefde die ze je gaven, was er altijd een bepaalde spanning of je afwijzing en afkeuring zou ontvangen of liefde en steun. Je bent het gewend om heel hard te werken voor iemand die jou niet écht ziet staan', wijst Stinissen op de zogenaamde presteerders. Mensen die hebben ervaren dat ze hun best moeten doen om liefde te krijgen.

Dopamine-kick

'Dit spanningsveld blijf je opzoeken bij je partner', vervolgt ze. 'Je ervaart deze spanning als aantrekkingskracht en liefde, maar in feite is het een onbewuste herkenning vanuit je kindertijd (herkenning = veiligheid).'

Tot slot zegt Stinissen dat het ook een dopamine-kick kan opleveren. Als je leuke woorden te horen krijgt of weer even leuk contact hebt, dan zorgt dit er weer voor dat je nieuwe (valse) hoop om uiteindelijk wel voor die partner te gaan. Dit wordt ook wel herhalingsdwang genoemd in de psychologie.

Een partner die wel beschikbaar is, zorgt niet voor die hoge pieken en dalen, en kan daarom als 'saai' gezien worden. Maar dit kan eigenlijk de betrouwbare liefde zien waar je misschien wel op zoek naar bent, maar je niet aan gewend bent.