De kennismaatschappij en het gebruik van techniek brengt ons steeds meer 'in het hoofd' en verder verwijderd van ons lichaam. Over het algemeen verliezen mensen het contact met hun gevoelens. Mogelijk is het daarom ook 'niet vreemd' dat het aantal depressies etc. aan het toenemen zijn.
Door het gebruik van elektronica neemt onze interoceptie af. Het wordt moeilijker om prikkels van binnen waar te nemen, om gevoelens te voelen etc. We verliezen de verbinding met onszelf. En het lijkt alleen nog maar erger te worden met alle elektronica overal. Auto's hebben giga beeldschermen tegenwoordig, AI moet bestuurt worden via de computer en als we een rondje hardlopen kunnen we bijna niet zonder Airpods. Wat is er mis met een paar zingende vogels in het bos?
In het zakenleven is het face to face-contact vervangen door Zoom-calls. Psychiater Bessel van der Kolk maakte zich daar een paar jaar geleden zorgen om zei hij in een podcast. Ik snap dat wel, iemand face to face zien is toch anders dan via een Zoom-call. Mensen komen dan dichter bij en geven je meer sensaties. Het gevolg is wel dat veel mensen, inclusief mezelf, de hele dag naar een beeldscherm zitten te staren.
In het algemeen hebben we het over vooruitgang, maar het lijkt als we bezig zijn met achteruitgang in plaats van vooruitgang. Hier kunnen geen pillen tegen op. Daarom ben ik ook fan van de Degrowth-beweging, dat probeert een lans te breken in de oneindige hang naar economische groei.
Ik heb al vaker gezegd dat het kijken naar huisdieren nuttig kan zijn. Die doen vaak geen moer. En zullen ze zich er slecht bij voelen? Wij voelen ons 'nutteloos' als we een uur voor ons uit staren. Die hond doet niks anders. Maar wij zijn geprogrammeerd om te rennen, om te blijven hollen. Daarom heeft de boeddhistische monnik Thich Nath Hanh het ook vaak over het stoppen van de gewoonte om te rennen.
Maar er is nog meer. Van de wereldbevolking is 65 procent goed gehecht. De overige 35 procent niet en de intellectuele niet goed gehechte mensen die gaan vaak gebukt onder gevoelens van schuld of schaamte. Juist zij moeten zich 'meer als een dier gaan gedragen' om wat meer 'uit hun hoofd te komen'. Met de ministers en landsvertegenwoordigers van Nederland voorop.
Dieren kennen geen schuld en schaamte. Deze voornamelijk kinderlijke emoties, die deels nuttig zijn in een samenleving, hebben bij niet goed gehechte mensen vaak de overhand. Zij gaan gebukt onder schuld en schaamte, iets wat een hond zich niet zou kunnen voorstellen. Daar is de intellectualiteit doorgeslagen.
Deze mensen zouden er baat bij hebben om weer meer dierlijke kwaliteiten te bezitten. Niets doen, voelen, ervaren, niet te veel rekening houden met andere mensen, niet presteren maar zijn, in het moment leven en niet in de toekomst of in het verleden.
Als voor deze groep, de intellectuele niet goed gehechte mensen, er geen meer hulp komt zullen zij zichzelf en hun nakomelingen nog verder gaan beschadigen. Het aantal depressies zal verder toenemen en de omgeving stimuleert ze niet om nog meer het dier in zich te ontwaken maar juist het tegenovergestelde. Ze raken nog verder van de natuur verwijderd. Daarom heet de slogan van deze site ook 'Terug naar Moeder Natuur'. Allez!
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties